Hiç evlenmemiÅŸ ve çocuÄŸu olmayan Franz Kafka, Berlin’de bir sokakta dolaÅŸmaktadır. AÄŸlayan bir kız çocuÄŸuna rastlar. ÇocuÄŸun, parkta çok sevdiÄŸi oyuncak bir bebeÄŸi kaybettiÄŸi için aÄŸladığını anlar.

Kafka, çocuÄŸa bebeÄŸi beraber parkta ararlar ama o gün bebeÄŸin kaybolan izine rastlamazlar. Ertesi gün aramaya karar verirler. Ne de olsa Kafka’nın bu çok içine iÅŸlemiÅŸtir. Ãœstelik Kafka çok hasta ve bitkindir. Onu ölüme götürecek hastalıkla mücadele etmektedir.

Ertesi gün beraber tekrar ararlar, O kadar ararlar ki, sonunda bir banka oturup ümitsizce birbirlerine baktıktan sonra, Kafka kız çocuÄŸuna, cebinden çıkardığı bir mektup verir. Sevimli kıza der ki: “Bu mektubu sana bebek gönderdi”

Kız sevinç göz yaÅŸları ve minnet bakışlarından sonra mektubu açar ve okur. Mektupta, “Lütfen aÄŸlama, dünyayı görmek için gezmeye çıktım ve sana gördüklerimi yazacağım.”

Bu Kafka’nın hayatında bir dönüm noktası olmuÅŸtur. Böylece Kafka’nın hayatında, yaÅŸamının sonuna kadar devam edecek, bir hikayeler silsilesi baÅŸlar. Kafka, kızla her buluÅŸmasında, bebeÄŸin maceralarını anlatan, mektupları sürekli, çocuÄŸa okur ve çocuÄŸun çok mutlu olduÄŸunu görür.

Kafka Berlin’e dönmeden önce, bir oyuncakçı dükkanından bir bebek satın alır. Sonrasında, kız çocuÄŸu ile buluÅŸmaya gider, bebeÄŸi ona uzatır. Kızımız, bebeÄŸe bakar bir de Kafka’ya, “Ama bu benim bebeÄŸime benzemiyor”

Kafka, çocuÄŸun heyecanı kaybolmadan bebeÄŸin yazdığı baÅŸka bir mektup verir Mektupta, “Seyahatlerim beni deÄŸiÅŸtirdi” yazmaktadır. Kız çocuÄŸu bebeÄŸini kucaklar ve hızlı bir ÅŸekilde mutlu olarak evine gider.

Bir yıl sonra Kafka ölür... Yıllar sonra kaybolan bebeğin sahibi kahramanımız yetişkin bir kız olur. Bebeğinin içinde bir mektup bulur, mektupta şöyle yazmaktadır:

“SevdiÄŸin her ÅŸey muhtemelen kaybolacak, ama sonunda sevgi baÅŸka bir ÅŸekilde geri dönecek...”
Hikmet Kızıl